Rosa Westzeit in kleurpotlood op Fabriano White

Mijn lievelingsplek om in juni in Nederland te kamperen is Noord-Limburg. In de regio worden namelijk 80% van de Nederlandse tuinrozen gekweekt. Overal zie je rozenkwekers. In Arcen kan je de kasteeltuinen bezoeken met een mooie rozentuin. In Lottum (hét Rozendorp) vind je een mooie rozentuin en grote tuincentra vol met rozen.

Een van mijn lievelingsrozen in die tuinen is roos Westzeit. Westzeit varieert van geel tot donker oranje. Na een weekend kamperen kwam ik thuis met een hele lading referentiefoto's. Ik weet dat je officieel van de echte rozen moet tekenen, maar in de praktijk is dat niet zo handig als je zelf de rozen niet in je tuin hebt bloeien. 

Ik begon gelijk met de tekening op mijn Fabriano White. Daarna heb ik onder de rozenblaadjes een laagje markers opgebracht. Ik speel een beetje vals. De kleur wordt zo mooi intens doordat ik eerst een soort zachtoranje en op andere plekken geel heb aangebracht. Daarna ga ik met kleurpotlood aan de slag. In het begin zie je nog strepen van de markers, maar na een tijdje verdwijnen die. In het begin merk je dat je markers heb gebruikt omdat het papier een beetje anders voelt, maar ook dat verdwijnt als je meer lagen kleurpotlood hebt aangebracht. 

Onder de stengels zit geen marker. De kleuren van de stengels variëren van groen tot een dieprood. Het was erg leuk om de stengels te kleuren. Leuker dan de bloemblaadjes. Er zijn veel kleine details en veel lijntjes die met een dunne scherpe punt getrokken moeten worden, dus ik heb mijn loepje gepakt en een paar keer getekend met de loep. Ik kan van dichtbij goed zien, maar een loep kan wel net helpen voor kleine stekels of details als je tekening bijna klaar is.

Waarschijnlijk wordt dit het eerste roosje in een reeks met rozen. Ik heb in Lottum en Arcen meerdere foto's gemaakt die erg geschikt zijn om na tekenen. Rozen zijn een uitdaging om na te tekenen door de vele bloemblaadjes, de kleine details en de vele kleuren. 

Mocht je een lievelingsroos hebben die je graag nagetekend zou willen hebben, stuur me dan een berichtje voor een opdracht. 

Expositie: Orchideeën, irissen en andere bloemenpracht

Het is altijd een stiekeme droom geweest om een keer een echte eigen expositie te hebben. Lange tijd had ik niet genoeg werken om een expositie mee te kunnen vullen. De afgelopen paar jaar ben ik weer druk aan het schilderen en tekenen en begin ik eindelijk een fatsoenlijke portfolio op te bouwen.

Deze expositie begon twee jaar geleden op een kunstmarkt waar ik mijn visitekaartje aan een aardige mevrouw gaf. Ik was het een beetje vergeten tot ik begin dit jaar een e-mail kreeg of ik interesse had om te komen exposeren in Kerkcentrum Holy in Vlaardingen.

In mijn dagdromen over exposities hield ik geen rekening met de stress die het oplevert. Niet zo zeer met het kopen van lijsten en uitzoeken van de schilderijen, maar meer met het idee dat al je mooiste werken buiten de deur hangen, waar je ze niet kunt zien. Iets anders dat stress oplevert is het onzekere gevoel of het wel goed en mooi genoeg is. Wat zullen mensen zeggen als ze mijn schilderijen bij elkaar zien? Vinden ze het mooi? Zien ze alle tijd die ik erin heb gestoken?

Op 8 mei is er 's avonds een opening van de expositie. Iedereen is welkom! Ik heb een hoop mensen uitgenodigd en ben benieuwd wie er komen. Ook is het spannend of ik iets zal verkopen. Ik ga er niet direct vanuit, maar zou het natuurlijk wel super leuk vinden. Laten we eerlijk zijn, ik vind schilderen heel leuk, maar het is eigenlijk zonde als alles in de kast blijft liggen en niemand er naar kijkt. Het hangt natuurlijk beter als kunstwerk bij iemand aan de muur.

Kom je ook op 8 mei?

Cymbidium orchidee tekeningen met alcoholmarkers en kleurpotlood - mixed media

Niet zo lang gelezen kwam ik op YouTube een filmpje tegen waar iemand liet zien hoe je alcoholmarkers en kleurpotloden samen gebruikt. Het resultaat was prachtig en ik wilde het zelf ook proberen. Ik heb een flinke collectie alcoholmarkers van Spectum Noir. In mijn kleurdoos zit een grote collectie potloden van Faber Castell. 

Tijd om het experiment te starten! Ik begon met een oranje cymbidium. Ik vind cymbidiums fijn om te tekenen. Het zijn mooie bloemen die je vanuit allerlei perspectieven kunt tekenen. Het helpt dat ik de bloem vaker heb getekend. Ik weet hoe hij in elkaar zit. 

Het experiment ging beter dan gedacht! Na de oranje cymbidium heb ik nog een roze cymbidium getekend. Belangrijk is om van te voren te testen welke markers en kleurpotloden mooi bij elkaar passen. De harde randen die je krijgt met de markers kan je zachter maken met de kleurpotloden. De tekening wordt mooi fel van kleur omdat er geen wit van het papier meer door de tekening komt. Pas wel uit met donkere kleuren. Het is lastig de kleur zachter te maken. Kies dat liever een tintje lichter. Niet op alle stukken hoeft trouwens marker. Er blijven ook onderdelen leeg en die vul je dan op met alleen kleurpotlood.

 Ik vond het met alleen kleurpotloden altijd lastig om echt sterke kleuren te maken. Nu heb ik een manier gevonden waarmee ik echt kan knallen!

Op reis: Botanische tuin van Merano - de tuinen van kasteel Trauttmansdorff

Vorig jaar bezochten we de tuinen van kasteel Trauttmansdorf. De tuinen zijn te vinden in Merano (of Meran) in Italië, in de streek Zuid-Tirol. De tuinen zijn zeer de moeite waard om te bezoeken als je in de buurt van Merano bent. Op een mooie dag is het ook zeker de moeite om er een stuk voor te moeten rijden. Gelukkig lag onze camping een paar kilometer van de tuin en waren we er snel en konden de hele dag genieten van de prachtige bloemen.

De tuinen waren mooier dan ik had gedacht. Misschien omdat ik bij Italië aan warme zomers denk en daardoor aan droogte. In Zuid-Tirol is het klimaat echter wat gematigder. In de winter ligt er sneeuw en in de zomer is het warm, maar niet zo heet als zuidelijker in Italië.

Je vindt in de tuin palmbomen, maar ook bloemen die we thuis in de tuin hebben, zoals rozen, pioenrozen, irissen en clematissen. Een groot deel van de tuin is wat ik een 'showtuin' zou noemen. Veel verschillende kleuren en vormen van dezelfde bloemen naast elkaar.  Absoluut prachtig, maar niet heel wetenschappelijk zoals je soms ook in botanische tuinen ziet. Bij alle planten staan wel  bordjes met de namen. Je kunt de namen dus noteren. Naar de zijkanten toe zijn er echter meer stukken die aangeplant zijn om te laten zien wat er in bepaalde gebieden in Italië groeit. Hier vind je een minder grote overvloed aan bloemen. Hier vind je namelijk ook mooie bomen en struiken.

Korte geschiedenis
De tuinen zijn aangelegd in 1850 door graaf Trauttmansdorff. Kiezerin Sissi was een van de bezoekers die graag naar de tuinen kwamen. Hoewel de tuinen al oud zijn, zijn ze nog niet zo lang open voor publiek. Pas in 2011 gingen de tuinen open voor algemeen publiek. In de zomer van 2005 werd de miljoenste bezoeker geteld. En in 2007 waren er al twee miljoen bezoekers in de tuin geweest.

De tuin is een ware attractie. Er zijn verschillende restaurants. Je bezoek eindigt in een winkeltje. Rustig een dagje planten bestuderen doe je in deze tuin niet (of misschien buiten het toeristenseizoen).

De tuin is 12 hectaren groot en ligt tegen de bergen aan. Als je de tuin helemaal wil bekijken dan zal je 100 hoogtemeters moeten klimmen. Sommige stukken zijn behoorlijk steil. Op de plattegrond staat aangegeven welke paden geschikt zijn voor mindervaliden of mensen met een kinderwagen. Bovenin is een mooi uitkijkpunt gebouwd. Niet geschikt voor mensen met hoogtevrees want je hangt boven de tuin! Het uitzicht is er prachtig.

De bloemen
Wij waren in mei in Zuid-Tirol. Precies de tijd dat de pioenrozen en de irissen bloeien. Ik heb mijn man op een bankje gezet met een goed boek en ben daarna foto's gaan maken in de tuin. Ik heb zoveel mogelijk bloemen op de foto gezet.
Rondom de vijver in het midden van de tuinen zijn de meeste bloemen te vinden.











Het was nog hard werken om zoveel bloemen op de foto te krijgen. In het pad met irissen waren zeker tientallen verschillende irissen te vinden. Het pad met pioenen was overvloedig. Vele soorten grote pioenen stonden mooi te bloeien.
Er bloeiden bijzondere grote clematissen. Er was een weide vol klaprozen. Een straatje vol met calla's. Ook was er een tuin met cactussen. Daar kropen de hagedissen tussen de warme stenen door.

Wil je de tuin bezoeken, kijk dan op de website wanneer je welke bloemen kunt verwachten.

Als je de tuinen bezoekt vergeet dan vooral je camera niet. Wees niet bang dat je te veel foto's maakt. Als je thuis bent zal je toch vinden dat je te weinig foto's hebt gemaakt. Ik heb daar altijd lastig van. Nu wil ik de foto's gebruiken om na te tekenen en dan kom ik er achter dat ik toch net nog niet genoeg foto's heb gemaakt. Ik hoop dus zeker dat ik de tuinen nog een keer kan bezoeken. En dan ga ik nog meer foto's maken.

Roze iris met kleurpotlood - zwoegen op 50 tinten roze

2018 was voor mij het jaar van de irissen. Ik plantte irissen in mijn tuin (die helaas nog niet wilden bloeien) en in de botanische tuin van Meran kwamen we heel veel irissen tegen.

Irissen hebben voor mij iets bijzonders. Ik hou van die bloemen met al hun drama. Misschien is het de symmetrie van de bloemen. Drie bloembladeren omhoog en drie naar beneden. En ze komen in allerlei kleuren en maten. In Meran hadden ze een grote selectie met de mooiste kleuren. Irissen zijn mooi in de tuin en mooi in kunst.

Ik heb nog niet eerder grote dingen met kleurpotlood getekend, dus ik vond het een spannend project om mee te beginnen.

Eerst heb ik de contouren van de iris getekend met gewoon tekenpotlood en daarna ben ik heel langzaam de kleuren gaan opbouwen.

Ik vond het een lastige klus. In het roze bleken allerlei kleuren te zitten. In mijn etui heb ik verschillende kleuren roze, maar uiteraard is dan geen van de kleurpotloden precies de kleur die ik wilde hebben. Ik moest dus proberen te mengen om het papier.





Het grootste voorste blad had ik tot het laatst bewaard. Aan de ene kant omdat ik een beetje bang was om dat grote stuk te moeten invullen. Aan de andere kant omdat ik van achter naar voren werk. Dus eerst komen de achterste delen van de plant en daarna de voorste delen.

Met het groen erbij werd de iris nog wat echter. Het groen viel me niet tegen om te doen. Misschien omdat ik al zo had zitten zwoegen op de roze onderdelen dat het groen niet eens zo moeilijk was.

Als laatste deed ik dan uiteindelijk het grote blad dat naar voren komt.

Het is zo'n blije en kleurrijke tekening geworden dat ik er kaartjes van heb gemaakt. Perfect om met een verjaardag te sturen of te geven als onderdeel van een cadeautje.

Ik gebruikte papier van Fabriano en potloden van Faber Castell (polychromos).

Hopelijk bloeien in 2019 de irissen in mijn tuin. Ik zal dan zeker weer irissen tekenen en schilderen.

Opnieuw geschilderd: Oranje orchidee in aquarel

Eerder schilderde ik al deze orchidee, maar dat is al wat jaren geleden. In de tussentijd ben ik beter gaan schilderen. Het is leuk om naar oude werken te kijken en te zien dat je techniek is verbeterd. 

Niet dat ik ontevreden was over het eerdere schilderij. Helemaal niet zelfs. Maar ik zag wel verbeterpunten. Het handige van aquarel is dat het op waterbasis is. (Watercolor in het Engels) Het lost gewoon weer op als je er met water overheen gaat. Je kunt dus na 5 jaar gewoon weer verder gaan aan je schilderij. Op die manier is kunst met aquarel dus niet helemaal definitief.

Ik zag vooral verbeterpunten in schaduwen en details. Sommige foutjes waren niet echt te corrigeren dus heb ik zo gelaten. Het was leuk om dit kleurrijke schilderijtje een beetje te pimpen en te verbeteren. 

Ik heb het schilderij gescand en er via Albelli een kaartje van laten drukken. Ik vind het leuk om kaarten te hebben van mijn eigen werk. Dan kan ik toch persoonlijke kaarten sturen, maar hoef ik niet elke keer iets nieuws te tekenen (is leuk, maar heb ik niet altijd tijd voor).

In mijn Etsy-shop kan je dit kaartje vinden en ook andere kaarten. 

Op reis: Granaatappel in kleurpotlood en Spaanse tuinen in Elx

Rond de kerst ben ik met familie in Spanje geweest, in de buurt van Alicante. In het plaatsje Elx (of Elche) bezochten we de botanische tuin. Niet een hele grote tuin, maar wel mooi aangelegd. Zeker als je van palmen en cactussen houdt (ik ben niet zo 'n cactussenfan, sorry). De tuin heet Huerto del Cura. Elx staat bekend om de grote hoeveelheid palmen in de stad. De tuin heeft ook een grote collectie bijzonder palmbomen. In Nederlandse tuinen ben je gewend dat ze in een kas staan, maar hier staan ze gewoon lekker buiten.

  Eind december waren er helaas niet veel bloemen of vruchten in de tuin. Eind december is ook in Spanje een rustperiode voor de natuur. Aan een klein struikje vonden we nog wel een paar kleine granaatappeltjes. In deze regio zie je veel landbouw en ook veel plantages met granaatappelbomen. Dat zijn meestal kale bomen (zonder blad) maar wel met hier en daar nog enorme oranje granaatappels. Ik vond dit kleine granaatappeltje een leuk onderwerp om te tekenen. Een leuk aandenken aan onze reis.








Weer terug in ons Spaanse huis ben ik begonnen met tekenen. Ik had mijn goede Faber Castell kleurpotloden meegenomen met het vliegtuig. Met beperkt licht heb ik de contouren neergezet. De volgende dag heb ik met goed daglicht de tekening afgemaakt.


Wat ik ook erg mooi vond in de tuin waren alle paradijsvogelbloemen (Strelitzia). Er bloeide weinig, maar deze bloemen zag je overal. Ook in de stad in de stadsplantsoenen zag je veel van deze bloemen. Hij staat ook op mijn lijstje om te tekenen. Bijna alle kleuren van de regenboog kan je vinden in deze bloem. Lijkt me daarom een interessant onderwerp om te tekenen of schilderen.

Gele cymbidium orchidee op een kaartje (aquarel-watercolor)

Cymbidiums zijn orchideeën. Ik hou van de vormen van deze bloemen. Voor de kerst had ik bedacht om een kerstkaart voor de familie te maken met een cymbidium. Ik had niet heel veel tijd, dus had geen tijd om een hele tak te schilderen. Het werd een enkele bloem. 

Eerst heb ik de bloem wat groter getekend dan hij in werkelijkheid is. Om de bloem goed te kunnen bestuderen heb ik er eentje van de stengel gehaald. 

Als je in deze tijd van het jaar probeert te schilderen heb je een daglichtlamp nodig. Zonder de lamp zou het niet mogelijk zijn geweest om de kleur geel goed te krijgen. Een normale lamp is veel te geel en geeft niet genoeg licht. Een daglichtlamp is een witte lamp. Op sommige momenten heb ik zelfs twee lampen gebruikt. Eentje op de bloem en eentje op het schilderij. 

Af en toe even checken of de geschilderde bloem een beetje op de echte bloem lijkt. En dan weer verder. Het lastige is om te weten wanneer je moet stoppen met schilderen. Er komt altijd een moment dat het niet meer mooier wordt. Ik vond het lastig om te bepalen wanneer ik moest stoppen. Uiteindelijk moet je ook wel want je kunt natuurlijk niet bezig blijven. 

Elk jaar probeer ik een andere kunstkaart te maken als kerstkaart. Ik vind het leuk om mijn familie en vrienden een eigen gemaakte kaart te sturen. Ik heb helaas geen tijd om voor iedereen een eigen kaart te maken. 

Ik heb kaarten laten drukken bij Albelli. De meeste kaarten heb ik verstuurd naar familie als kerstkaart. Ik heb een paar kaarten over en die heb ik op Etsy gezet, dus je kunt er eentje kopen als je dat leuk vindt.  

Clematis tekenen met potlood (tekening-drawing) - Bloomon

Sinds een paar maanden heb ik een abonnement op Bloomon. Elke 4 weken krijg ik een mooie bos bloemen bezorgd. Er zitten 'standaard' bloemen in zoals mooie rozen, anjers, maar er zitten ook leuke nieuwe snijbloemen in, zoals deze clematis. We kennen de clematis vooral als klimplant in de tuin, maar hij doet het ook heel leuk in boeketten.

Ik heb eerst een paar bloemen getekend en daarna samengevoegd tot één tekening. De potloodlijnen lijken heel scherp, maar ze zijn niet heel hard doorgedrukt dus makkelijk uit te gummen zodat je bij het kleuren alleen kleurpotlood overhoudt en geen harde grijze potloodlijnen. Dat vind ik het mooiste.


Een deel van mijn potloden zijn van Faber Castell Polychromos en de andere helft van Derwent. Ik vind de Faber Castell zachter en fijner voor botanisch werk. Ik heb een hele mooie dure houten doos van Derwent, dus ik vind dat ik die potloden zeker ook moet gebruiken. Gelukkig kan je ze ook gewoon door elkaar gebruiken.



Ik vind werken met kleurpotlood heel anders dan met aquarelverf. Allebei heeft het zo voor- en nadelen. Ik vind dat je met potlood zorgvuldiger moet werken omdat corrigeren lastiger is.
Met het eindresultaat ben ik tevreden. Het kan nog beter, maar ik werk niet zoveel met kleurpotlood dus moet de techniek nog wat beter onder de knie krijgen. Meer oefenen dus! Gelukkig biedt het maandelijkse boeket van Bloomon veel inspiratie.

Hieronder een foto van de clematistak uit het boeket.

Hoe ik kaarten maak van mijn schilderijen

Ik vind het leuk om te schilderen, maar ik vind het minder leuk om al mijn schilderen weg te geven of te verkopen. Soms wil je ook iets voor jezelf houden. Ook vind ik het leuk om kaarten te sturen en het liefste zelfgemaakte kaarten. Daar zit nog wat meer liefde in. Ik heb alleen niet altijd tijd om kaarten tekenen. Dan is het handig om kaarten te laten drukken, dan kan je een stapel aanleggen. 

De eerste stap is natuurlijk het maken van een schilderijtje. Eerst een leuk onderwerp vinden. Voor kaarten zijn vrolijke of liefelijke bloemen het leukste. Als verjaardagskaartje is een roosje of kleurrijke orchidee geschikt. Lekker vrolijk. De meeste kaarten stuur ik toch met verjaardagen.

Als ik het schilderijtje heb gemaakt probeer ik een goede scan te maken. Dat kan soms best lastig zijn. Aquarel is doorzichtige verf. Bij de aquareltechniek gebruik je deze doorzichtigheid om het wit van het papier te kunnen gebruiken. Delen van de bloemen die wit zijn krijgen weinig of geen verf. Bij een scan kunnen de subtiele kleurtinten soms verloren gaan. Het originele schilderij blijft altijd mooier dan de scan. 

Van de scan laat ik vervolgens een kaart maken. De kaarten in deze blog heb ik via Albelli gemaakt. Er zit dan ook gelijk een envelop bij. Ik ben tevreden over de kwaliteit. Je ziet dat het geen origineel is, maar dat is ook niet erg. Het zijn mooie stevige kaarten. De kleuren lijken echt heel veel op het origineel.

Op deze manier maak ik van mijn schilderen kaarten. De kaarten verkoop ik op Etsy, en aan familie en vrienden die kaarten nodig hebben. Vooral mijn moeder koopt graag kaarten. Ik vind het leuk dat ze mijn kaarten gebruikt en aan iedereen stuurt.

Ik zou zelf een lijstje moeten maken wie ik welke kaart stuurde, dan voorkom ik dat ik dezelfde kaart naar dezelfde mensen stuur.